Podstawą nauczania każdego języka obcego, w tym także uznawanego za dość łatwy ze względu na nieskomplikowaną gramatykę – języka hiszpańskiego – zdecydowanie jest systematyka. Nie zapominajmy o tym, że musisz trenować umysł oraz wysilać szare komórki po to, aby zapamiętywać wszystko razem- od zagadnień gramatycznych, przez wyszukane słownictwo. Niemniej jednak konieczne okazuje się utrwalanie materiału na tyle regularnie, aby weszło nam to w krew, stanowiąc w pewnym sensie codzienny nawyk, który w sobie wyrobimy, ale który nie będzie z czasem nas męczył ani w żadnym stopniu obciążał intelektualnie. Wtedy poczujesz dopiero, że hiszpański to naprawdę bułka z masłem, a przyswajanie języka obcego w zasadzie w każdym wieku stanowi nic innego jak przyjemność.
Na początku zazwyczaj każdy do nauki hiszpańskiego jest mocno zachęcony. Bo ten język jest teraz na topie, bo trochę się go kojarzy i zna, z racji osłuchania – młodzież w muzyce latino królującej na dyskotekach, dorosłe zwłaszcza panie z typowych seriali telenowelowych popularnych w Ameryce Łacińskiej. Oczywiście takie obycie się z językiem jest mocno wskazane. Na pewno będzie nam z czasem dużo łatwiej przerzuć się w ten sposób na myślenie stricte po hiszpańsku, a ten etap jest chyba najcięższy w każdym języku, bowiem takie przełamanie się sprawia, że z posługiwania się językiem na poziomie podstawowym przechodzimy w stopień mocno zaawansowany, mówiąc biegle. Hiszpański dodatkowo kusi świetnie brzmiącą wymową, łatwą do zapamiętania i prosto wpadającą w ucho.
